سلام وخسته نباشد
من دختری حساس ونکته بین هستم دختری شجاع شیطون کمی هم به ورزش های رزمی
مهارت دارم من از جانب خانواده تحت فشار هستم ازادی که میخوام به من داده
نمیشود اهل دوست پسرواین چیزا هم نیستم ولی خانواده هیچ اعتمادی به من
ندارن ومن بسیار بابت این موضوع رنج میبرم۰
من عقایدی را قبول دارم که خانواده ان را صحیح نمیدانن چطور این همه شک وتردیدشان را تحمل کنم؟؟؟
پاسخ حکیم ارد بزرگ :
اگر بر ساماندهی نیروهای خویش ، توانا نباشیم ، دیگران سرنوشتمان را می سازند . کتاب سرخ – فرگرد آرمان – سخن ۳۸
باید در یک رشته خاض ، توانایی خود را متمرکز کنید .
تا پیروزی در یک آرمان و هدف بخصوص را نشان ندهید ، دیگران فکر می کنند کارهای شما برآینده شانس ، پراکنده کاری و بازیگوشی و بی هدفی است .
در مورد باور به اندیشه های دیگران هم بگویم که باید بپذیریم هر فرد می تواند نظری مخصوص به خود داشته باشد و لاجرم لازم به بحث و جدل نیست .
منبع مطلب بالا آدرس زیر است :
http://www.hakimorodbozorg.com/?p=763&cpage=3#comments
باسلام وخسته نباشد واقعا سایت جالبی هست.
منم سوالی دارم ازشما
خانواده من در سطح معمولی از جامعه هستن اما طرز فکرشان درهمان دوره های
قدیم جا مانده من خودم امروزی هستم. ولی اونا نه! ازنظرعقایدی باهم
بسیارمشکل داریم
درحدی شده که من ارزو دارم دانشگاه در یکجای دور باشم! حتی برای مسابقاتی که در کرج برگذارمی شود به من اجازه رفتن نمی دهند خیلی سخته چیکار باید کرد؟
پاسخ حکیم ارد بزرگ :
هیچ اهرمی ، همچون بردباری و امید ، نمی تواند سختی ها را از پیش پایمان بردارد . کتاب سرخ – فرگرد امید – سخن ۲
نا امید نشوید ، از هر فرصتی برای رشد توان خویش (در رشته ایی که دوست دارید) بهره بگیرید . هنگامی که خانواده شما ببینند شما همواره در پی یک آرمان هستید و برای رسیدن به پله های پیشرفت شب و روز زحمت می کشید کم کم نرم می شوند و در نهایت همراهت خواهند شد .
در مورد افکار و نظرات فکری هم دلیلی برای بحث و جدل نیست . لازم نیست همه همرنگ و هم رای ما باشند ، بگذارید آنها با همان اندیشه های خود زندگی کنند .
منبع مطلب بالا آدرس زیر است :
http://www.hakimorodbozorg.com/?p=763&cpage=4#comments
پاسخ حکیم ارد بزرگ :
آرزوها کارکردهای گوناگونی در درون ما دارند برخی از آرزوها به ما کمک می کنند تا غرور از دست رفته و یا ناامیدی از ما دور شوند . بسیاری از آرزوهای محال ، نتیجه تنهایی و دوری از دیگر آدمیان است . مراودات گسترده تر اجتماعی و همراهی با دیگر آدمیان در کارهای گروهی و کوشش در جهت شناخت درست توانمندی هایمان، ما را از خواست های محال دور و دورتر می کند .
منبع مطلب بالا آدرس زیر است :
http://www.hakimorodbozorg.com/?p=763&cpage=2#comments